Bursztyn jest substancją organiczną, będącą skamieniałą żywicą drzew iglastych. Największe złoża bursztynu znajdują się na Kaliningradzie, ale występuje również w polskiej części Bałtyku i jest kruszcem charakterystycznym dla Polski. Kolor bursztynu ciężko jednoznacznie określić, może przybrać odcienie takie jak jasnożółty, słoneczny oraz brązowy lub koniakowy. Bursztyn bywa przejrzysty lub matowy, występuje w jednolitym kolorze lub z wtrąceniami smug oraz drobinek zatopionych w jego masie. Bursztyn pochodzi od niemieckiego słowa „bernstein” czyli kamień, który się pali, jednak od wieków znany był pod różnymi nazwami. Grecy nazywali ten kamień „elektron” co znaczy świecący, błyszczący. Rzymianie nazywali bursztyn „lyncurium” czyli mocz rysia, według legendy złocisty kamień powstał ze skamieniałego moczu tego drapieżnika. Łacińska nawa „succinum” pochodzi od słowa „succus” - sok. Persowie nazywali kamień „karuba” - złoty rabuś. Natomiast słowiańska nazwa „jantar”, została przejęta od Litwinów, a ta od Fenickiej nazwy „jainitar” - żywica morska.
Bursztyn ma też szerokie zastosowanie w medycynie i kosmetyce, a jego właściwości znane były od wieków i badane już w starożytności. Jest naturalnym jonizatorem powietrza, poprawia koncentrację i samopoczucie, a zrobiona z Bursztynu nalewka wzmacnia odporność i jest niezastąpiona w leczeniu przeziębienia.
Read more