Głęboko niebieski kamień, którego głównym składnikiem jest Lazuryt i to jemu zawdzięcza swój wyjątkowy kolor. Posiada wtrącenia mieniące się na złoto, będące drobinkami Pirytu, co sprawia, że pięknie komponuje się ze złotą biżuterią. Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „lapis” czyli kamień i arabskiego „azuli” i perskiego „lazhward” co znaczy niebieski lub niebo. W niektórych językach etymologicznie to właśnie od tego kamienia pochodzi określenie koloru niebieskiego na przykład portugalskie „azul”.
Dzięki silnemu ultramarynowemu zabarwieniu jest to kamień niezwykle ceniony już od czasów starożytnych.
W Mezopotamii i Egipcie uważano go za kamień władców i bogów, wykonywano z niego biżuterię, figurki oraz pieczęcie. Najbardziej charakterystyczne wyroby z Lapisu pochodzą z grobowców egipskich władców, na przykład pośmiertna maska Tutenchamona.
W okresie renesansu ten cenny materiał w sproszkowanej formie zaczęto sprowadzać z bliskiego wschodu do europy jako pigment ultramarynowy, najbardziej cenny i najdroższy ze wszystkich odcieni błękitu. Obrazy z użyciem ultramaryny były luksusem, ze względu na jego wysoką cenę i tylko najwięksi artyści mogli sobie na to pozwolić. Tycjan posłużył się ultramaryną do namalowania dramatycznego nieba i szat w jego oleju na płótnie “Bachus i Ariadna” około 1523 roku, Johannes Vermeer do namalowania chusty w “Dziewczynie z perłą” około 1665 roku, a Vincent Van Gogh użył ultramaryny do namalowania “Gwiaździstej Nocy” w 1889. Obecnie kolor ten jest wytwarzany syntetycznie.
Lapis Lazuli zaczęto wydobywać w Prowincji Badachszan w północno-wschodnim Afganistanie już w VII w. p.n.e. i do dziś to właśnie z tamtąd pochodzi najwyższej jakości surowiec.
Lapis Lazuli o najpiękniejszej barwie wydobywa się w Afganistanie, znaczące ilości Lapisu wydobywa się też w okolicach jeziora Bajkał w Rosji i w Andach w Chile, natomiast surowiec z tamtych obszarów posiada liczne wtrącenia Kalcytu i nie jest aż tak ceniony jak odmiana z bliskiego wschodu.
Lapis Lazuli, przez wiele starych kultur ceniony był wyżej niż złoto i nazywany kamieniem mądrości.
Read more
Dzięki silnemu ultramarynowemu zabarwieniu jest to kamień niezwykle ceniony już od czasów starożytnych.
W Mezopotamii i Egipcie uważano go za kamień władców i bogów, wykonywano z niego biżuterię, figurki oraz pieczęcie. Najbardziej charakterystyczne wyroby z Lapisu pochodzą z grobowców egipskich władców, na przykład pośmiertna maska Tutenchamona.
W okresie renesansu ten cenny materiał w sproszkowanej formie zaczęto sprowadzać z bliskiego wschodu do europy jako pigment ultramarynowy, najbardziej cenny i najdroższy ze wszystkich odcieni błękitu. Obrazy z użyciem ultramaryny były luksusem, ze względu na jego wysoką cenę i tylko najwięksi artyści mogli sobie na to pozwolić. Tycjan posłużył się ultramaryną do namalowania dramatycznego nieba i szat w jego oleju na płótnie “Bachus i Ariadna” około 1523 roku, Johannes Vermeer do namalowania chusty w “Dziewczynie z perłą” około 1665 roku, a Vincent Van Gogh użył ultramaryny do namalowania “Gwiaździstej Nocy” w 1889. Obecnie kolor ten jest wytwarzany syntetycznie.
Lapis Lazuli zaczęto wydobywać w Prowincji Badachszan w północno-wschodnim Afganistanie już w VII w. p.n.e. i do dziś to właśnie z tamtąd pochodzi najwyższej jakości surowiec.
Lapis Lazuli o najpiękniejszej barwie wydobywa się w Afganistanie, znaczące ilości Lapisu wydobywa się też w okolicach jeziora Bajkał w Rosji i w Andach w Chile, natomiast surowiec z tamtych obszarów posiada liczne wtrącenia Kalcytu i nie jest aż tak ceniony jak odmiana z bliskiego wschodu.
Lapis Lazuli, przez wiele starych kultur ceniony był wyżej niż złoto i nazywany kamieniem mądrości.